در حال نمایش 6 نتیجه

بونسای یک درختچه مینیاتوری است که معمولاً در ژاپن میروید.

قرن‌هاست که از این گیاهان در باغبانی سنتی برای ایجاد درختان مینیاتوری استفاده میشود. آنها اغلب توسط علاقه مندان آنها با دقت و حوصله زیاد مراقبت میشوند و به تدریج شکل آنها را به شکلی زیبا و دلپذیر در میآورند.

بونسای یک کلمه ژاپنی است که به معنای “کاشت سینی وار” است. این گیاهان در یک محیط مصنوعی درست مانند تراریوم رشد خواهند کرد، با این تفاوت که این گیاهان در گلدان نگهداری میشوند.

بونسای در حال یافتن راه خود به خانه‌های بیشتری در سراسر جهان است و ما فقط در مورد گیاه خانگی سنتی ژاپنی صحبت نمیکنیم

– اگرچه این یکی از تخصص‌های ما است!

ما طیف گسترده‌ای از درختان بونسای، از سنتی تا خلاقانه و از کوچک تا بزرگ را ارائه میدهیم. با بونسای‌های خانگی کمی از شرق را به غرب خود بیاورید.

بونسای سنت ژاپنی برای پرورش درختان و درختچه‌های کوچک در ظروف است. گیاهان برای قرن‌ها بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ شرق بوده‌اند.

یک هنر زیبا و جاودانه، بونسای یک درختچه مینیاتوری زنده است که در ظرف یا سینی کم عمق رشد میکند. بونسای برای قرن‌ها به عنوان گیاهان تزئینی در باغ‌های چینی و ژاپنی وجود داشته است.

کلمه بونسای به معنای واقعی کلمه به معنای “گیاهی است که در یک ظرف رشد میکند”.

بونسای معمولی حدود یک فوت ارتفاع دارد و شکل آن شبیه یک درخت طبیعی است.

این درختچه‌های مینیاتوری فقط یک گیاه معمولی نیستند. آنها یک بونسای سنتی ژاپنی هستند، یک شکل هنری که قدمت آن به قرن‌ها قبل میرسد.

این گیاهان ریز و زیبا رشد کرده‌اند تا نمادی از هماهنگی بین طبیعت و انسانیت باشند.

این گیاهان هر سال بزرگتر می‌شود و با رسیدن به بلوغ، شاخ و برگ‌های فشرده‌تر و شاخه‌های شاخه‌دار بیشتری دارد.

این درختچه مینیاتوری با برگ‌های ظریف و شاخه‌های دوکی خود یادآور زیبایی است. بونسای در یک ظرف کوچک رشد میکند، بنابراین یک انتخاب عالی برای میز یا میز شما است. به علاوه، هرگز به آبیاری نیاز نخواهد داشت.

در حالی که بونسای ممکن است به نظر برسد که به مراقبت و توجه زیادی نیاز دارد، اما در واقع زنده نگه داشتن آنها بسیار آسان است. آنها فقط باید اغلب آبیاری شوند، در زیر نور غیرمستقیم خورشید نگهداری شوند و در نزدیکی هیچ منبع گرمایی یا پیش نویس قرار نگیرند.

بن‌سای، درخت یا گیاهی است در گلدان و به‌ صورتی پیرایش می‌شود که پا کوتاه شده و در سن صد تا دویست سالگی در حدود ۳۰ تا ۶۰ سانت بلندی داشته باشد.